Czy to ostatni moment?

 4 dzień lipca tego roku zapisał się w naszej historii jako najgorętszy dzień na całej ziemi. Tak było do wczoraj, bo  temperatura w cieniu u nas wyniosła 34*C  Nawet w najzimniejszych miejscach na ziemi było cieplej niż zwykle, a w pozostałych było piekielnie gorąco. W tym roku średnia globalna temperatura osiągnęła 17,18 stopnia Celsjusza, a to prawie wyrok śmierci dla ludzi i ekosystemów.  Już od lat towarzyszą nam fale ekstremalnych upałów, susze lub powodzie. Zaczynamy się powoli do tych zmian przyzwyczajać, stają się one normą i  to przyzwyczajenie jest  najgorsze dla ludzkości. Nie uświadamiamy sobie, do czego to prowadzi.

Katastrofa klimatyczna ma miejsce tu i teraz, a my idziemy zdecydowanie w złym kierunku. W Wielkiej Brytanii tegoroczny czerwiec był najcieplejszym miesiącem od czasów rozpoczęcia pomiarów temperatury. W północnej Afryce termometry pokazują 50 stopni Celsjusza, w Indiach z powodu upałów zmarło w ostatnim miesiącu 160 osób. Naukowcy twierdzą,  że za zmianę odpowiadają zmiany klimatyczne, spowodowane rosnącą emisją dwutlenku węgla. Od czasów rewolucji przemysłowej ziemia ociepliła się o jeden stopień. Czekają nas lata jeszcze bardziej gorące, susze jeszcze bardziej dokuczliwe i powodzie jeszcze straszniejsze. 

Jakie to szczęście, że możemy się jeszcze cieszyć pięknymi liliami, niebieskimi przetacznikami i różami w towarzystwie odętek wirginijskich.  Świadomość, że w ciągu kolejnych lat zaniedbań możemy tę  piękną roślinność stracić jest naprawdę smutna...

Kochani, boję się o przyszłość o moich wnuków, stąd pozwoliłam sobie na te  "klimatyczne" refleksje. Boję się, że już wkrótce szansę naprawy klimatu bezpowrotnie stracimy. 

Dziękuję za odwiedziny i zyczę wszystkim gościom miłego tygodnia.