Co robi człowiek, gdy ma trochę czasu.

Witam. Udało mi się niedawno kupić ciekawe tkaniny haftowane. Powstały dwie poduszki, zapinane na schowane od wewnątrz guziki. Materiał okazał się bardzo wiotki, żeby go usztywnić, połączyłam go z cienką ociepliną i przepikowałam lotem trzmiela, co sprawiło, że poduszki są milutkimi przytulankami. Sama do haftu nie mam serca i cierpliwości, a kupuję w SH tak ładne obrusy, serwety i materiały, że już  nie muszę się trudzić.

 

Kolejna część  malowanek.  O moim zamiłowaniu do lampionów i świeczników wszelakich wiadomo, toteż musi nastąpić prezentacja kolejnych pobielonych, postarzonych i  przerobionych  tworków,  im dziwniejszy tym weselej. Lubię rzeczy oryginalne i przez to niepowtarzalne.

A z powtarzalnych przedmiotów, witrynki tego rodzaju widywałam w ulubionych blogach, toteż kiedy nadarzyła się okazja, musiałam sobie taką kupić i oczywiście po swojemu pomalować, tym razem farbą akrylową z drobnymi przecierkami.

Co robi człowiek, kiedy ma trochę czasu? Otóż zajmuje się zabawami, ale do tego już Was przyzwyczaiłam.

Czy pamiętacie okazałą roślinkę, której nie przeszkadzałam we wspinaniu się po sąsiednich iglakach  i innych krzewinkach? Tak jak przewidywałam, to była dynia, jedną już prezentowałam.

Trzy panny Dynialskie z rodu Wielkodyniowatych, czwarta poszła do garnka i wyszła jako smakowita pachnąca imbirem, gałką muszkatołową  i kardamonem zupa dyniowa. Do tego starty ser, grzanki i kleks ze śmietany. Takie eksperymenty uwielbiam, a jeszcze jak smakuje moim chłopakom, rewelacja.
Zapraszam Was ponownie i pozdrawiam.