Jeśli nie byliście w Rydze....

to zapraszam do dzisiejszego wpisu. Chcę się z Wami podzielić wiadomościami i zdjęciami, które zrobiłam w Rydze -stolicy Łotwy. Łotwa to małe państwo z zaledwie dwoma  milionami mieszkańców, z czego 1/3 mieszka w stolicy. Zamieszkuje ją też około 40 % ludności rosyjskiej i dlatego często mieszkańcy Rygi zamiast po angielsku wolą rozmawiać po rosyjsku. 

A co nas skłoniło do wyjazdu na północ Europy? Świadomość, że w Polsce absolutnie wszędzie są tłumy ludzi, którzy są spragnieni podróży i  nawet za cenę stania w kolejkach chcą odetchnąć innym niż domowe  powietrzem. Na południe jechać  trochę strach, bo pożary i upały, poza tym cały czas groźny covid, mimo że jesteśmy zaszczepieni to strzeżonego Pan Bóg strzeże... Została wiec północ i wierzcie mi, nie żałujemy, tym bardziej, gdy zobaczyłam secesyjne kamienice, ba, pałace prawie.

Secesja (art noveuau) to najbardziej charakterystyczny kierunek w architekturze i sztuce przełomu XIX i XX wieku. W architekturze założeniem było skupienie się na czystej estetyce budynków, co  znajdowało wyraz w abstrakcyjnych formach, bogatej ornamentyce, stąd zaokrąglone okna, płynne faliste linie, liczne motywy roślinne, zdobienia z glazury, mozaiki.   Dla tych, którzy kochają secesję- ulica Alberta to prawdziwa perła do podziwiania. W Rydze takich budynków jest około 800. Wiele z nich zaprojektował ojciec słynnego radzieckiego reżysera Siergieja Eisensteina ("Pancernik Potiomkin") Michaił Eisenstein. Miałam sporo problemów z wyborem najciekawszych zdjęć, chcę Wam pokazać jak najwięcej detali secesyjnych ozdobników, mnie zachwyciły te budynki.:))

Dom Czarnogłowych to budynek najbardziej kojarzony z Rygą . Zwraca uwagę bogato zdobiona fasada z zegarem astronomicznym z 1626 roku oraz herby czterech miast hanzeatyckich. Dla nas to miejsce jest szczególnie ważne z powodu podpisania tu pokoju ryskiego w 1921 roku, który zakończył wojnę polsko-bolszewicką. Dodatkowym atutem tego miejsca jest pomnik Rolanda.

Bractwo Czarnogłowych zrzeszało  bogatych  i nieżonatych kupców pochodzenia niemieckiego, którzy mieli wpływ na zarządzanie miastem, małżeństwo wykluczało ich ze stowarzyszenia.:))

Dość blisko znajduje się   Katedra Luterańska, największa średniowieczna świątynia krajów bałtyckich. Jak na kościół protestancki jest w nim dużo ozdób charakterystycznych raczej dla naszych kościołów, bo została ukończona w 1270 roku jako świątynia katolicka. Znajdują się tu organy z 6768 piszczałkami, przepiękne witraże, bogato zdobiona ambona.

Pomnik Wolności symbolizuje łotewską niepodległość, jedność narodową i wolność. Powstał w 1935 roku dzięki darowiznom mieszkańców. Trzy gwiazdy nad głową kobiety symbolizują trzy historyczne prowincje Łotwy.  Kiedy władze radzieckie chciały zniszczyć pomnik, znaleziono dyplomatyczne wytłumaczenie, że gwiazdy symbolizują trzy republiki bałtyckie. Litwa, Łotwa i Estonia wymieniane są zwykle  jednym tchem, ale nie wiem, czy więcej je łączy czy dzieli?

Mam bardzo mieszane  wrażenia co do architektury miasta, bo nowoczesne plomby wplatają się w stare budynki, bardzo dużo postsowieckiej architektury zwłaszcza mieszkalnej. Nie ma wieżowców, jakimi może się poszczycić w ostatnim czasie  Warszawa, ale Pałac Kultury odnaleźliśmy, brzydszy od naszego, zbudowany został z innego materiału, wygląda jak brudny i ma zaburzone proporcje. Spuścizna sowiecka jest żywa nie tylko  w organizmie miasta ale i mentalności starszych ludzi.

Bardzo przyjemny moment, wejście na plażę nad Bałtykiem, tak tak, to nie tylko nasze morze... Jak tu było pięknie, szeroka piaszczysta plaża, spokój i cisza. Żadnych parawaningów, żadnych tłumów, a to zaledwie 20 km od Rygi, prawie jej dzielnica.  

Jurmała to bardzo znany nie tylko na Łotwie kurort, za taki uchodził też w Związku Radzieckim, a i teraz w Rosji. Ciekawa architektura drewniana graniczy z luksusowymi hotelami i sanatoriami. Pobyt  na wczasach w Jurmale to prestiż, a ceny w hotelu Baltic Beach Hotel to wydatek błahostka ok. 200 euro za dobę. Mnie urzekły drewniane domy...

No cóż, do ślubu można pojechać zwykłą limuzyną, ale można też karocą z silnikiem, a kto bogatemu zabroni?

Kochani, jesli dobrnęliście do końca to dziękuję za cierpliwość, na wrzesień zostawiam jeszcze część drugą z zamkami i odrobiną Litwy. Przyznam Wam się, że skorzystaliśmy z wycieczki, prosty i niemęczący sposób na odwiedzenie ciekawych miejsc.

Moc serdeczności Wam przesyłam i życzę przyjemnego początku września.