Dwie dalie talerzowe...

 

Takim przyjemnym letnim  wspomnieniem witam się z Wami. Dalie to były ukochane kwiaty mojej Babci Stefci, ale ona je nazywała georginie.  Dopiero kilka lat temu o w Ogrodzie Botanicznym zauważyłam, że te dwie nazwy oznaczają te same kwiaty. Moje serce podbiły zwłaszcza te o ogromnych płatkach. 

Kiedy zainteresowałam się nimi bliżej dowiedziałam się, że należą do talerzowych, szczególnie jedna mnie zauroczyła Cafe au lait. Przez wiele lat obawiałam się pracy związanej z daliami, sadzenie wiosną,   wykopywanie jesienią, przechowywanie. Okazało się, że to samo robiłam z mieczykami, więc to nie było takie trudne. Kupiłam  trzy sztuki i posadziłam wiosną, niestety urosła tylko jedna, ta posadzona  w ogromnej donicy. Teraz gdy się przyglądam  wydaje mi się, że to jednak nie Cafe au lait, to nie ta odmiana, bo kolor jest zbyt liliowy i płatki zbyt cienkie, takie rozwichrzone. Moja wymarzona miała piękne, pełne, bujne kwiaty, a ta poza tym urosła niezbyt wysoka. Już wykopałam karpy po pierwszym przymrozku i sprawdzę w następnym roku jak sobie poradzi. Oczywiście skuszę się też na nowe. 

Na rabacie wyglądała pięknie, zwłaszcza z różami Pomponella. Zrobiłam też kilka bukietów 

Nie w pełni byłam zadowolona z kwitnienia mojej dalii i postanowiłam zrobić sobie taką, która będzie ze mną nawet zimą. Sięgnęłam więc do przepastnych szuflad i odnalazłam  z dawnych czasów sporo plastikowych łyżek i łyżeczek oraz pobielony  drewniany talerz, którego jakoś nie potrafiłam wykorzystać ... Trochę gorącego kleju i powstała moja druga dalia talerzowa :)) No cóż, nie dorównuje urodą tej prawdziwej, ale i tak ją lubię, w dodatku jest właśnie talerzowa.

Serdecznie dziękuję za wszystkie wizyty i komentarze, moc serdeczności Wam zostawiam.:))