Pierwszy raz, ale czy nie ostatni?

Mam ogromne szczęście, że mam ogród, praca w którym przynosi mi ukojenie w chwilach ciężkich. Jak pisałam poprzednio, do ogrodu idę, żeby się zatracić i przestać myśleć. Nawet gdy pracuję zbyt ciężko, satysfakcja z wykonanej pracy przynosi przede wszystkim radość. Kto ma rośliny, ten wie, o czym piszę.:))

O Mariannie i jej Ząbkowicach Śląskich

 Była jedną z najbardziej niekonwencjonalnych postaci XIX wieku, a jej imię upamiętnione jest w wielu miejscach w okolicy. Pomimo zmian granic i ustrojów nazwy te pozostały, a pałac wybudowany przez Mariannę Orańską właśnie odzyskuje straconą urodę i zachwyca wszystkich odwiedzających.

Najczęściej zachwycamy się postacią księżnej Daisy, gdy tymczasem sto lat przed jej pojawieniem się żyła fantastyczna kobiet, która może być inspiracją dla współczesnych. Piękna, wykształcona, więc ze znakomitego rodu, mogła wieść wygodne życie, pławiąc się w luksusie. Taki byłby początek bajki, ale ona wybrała ścieżkę niezależności o prawa wyboru.

Końcówka maja w ogrodzie.

 

 Nie miałam sił do pisania, kiedy trwał zimny, paskudny maj, już traciłam nadzieję, że kiedykolwiek przyjdzie ciepło. Kiedy wreszcie powolutku zaczęły do mnie  docierać promienie prawdziwego słoneczka, natychmiast zabrałam się do pracy w ogrodzie, stąd moja przedłużona nieobecność. Pracy miałam naprawdę dużo.

 Ostatnio usłyszałam takie słowa, które bardzo mi się spodobały i bardzo  do mnie pasują

 "Ogród jest tam, dokąd idę, aby się zatracić."

Cecylia ...

Mamy w Polsce skarb ogromny, czyli jedyny obraz Leonarda da Vinci, namalowany olejno na desce orzechowej. Od dawna bardzo chciałam zobaczyć ten obraz, ponieważ z jego bohaterką łączy mnie imię.  Obejrzeć go można  w Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, które odwiedziłam w listopadzie jako jedna z miliona odwiedzających Muzeum w  2025 roku. Wierzcie lub nie, ale szłam w jego kierunku bardzo podekscytowana i wzruszona...