Pierwszy ogień w kominku.

Jak ja marzyłam o tej chwili...W poprzednim wyremontowanym domu nie było na niego miejsca, ani czasu, oczywiście w pierwszym mieszkaniu w bloku nawet nie marzyłam o kominku.

W końcu  doczekałam się po wielu latach marzeń o tym, jak to będzie cudownie na starość zasiąść w wygodnym fotelu przed kominkiem z książką i kieliszkiem czegoś dobrego, otoczyć się wnukami i zapatrzeć w buzujący ogień i wszystko to w jednym momencie. A tu, proszę, na alkohol nie mam ochoty, coś dobrego to teraz raczej coś słodkiego, starości nie czuję, chyba że po wstaniu z łóżka trochę mi kości poskrzeczą, ale jakoś się poskładam po porannym rozruchu i znowu czuję apetyt na życie. Wnuki mam, ale na razie wolę  z nimi  powariować, przypomnieć sobie wygłupy i śmiać się do łez. Przyznaję, że przy kominku ma to urok podwójny.

Co prawda kominek od dawna był już wybudowany, no bo jak położyć podłogi bez kominka? Musiał być jedną z pierwszych inwestycji, obudowę czyli kształt zaprojektowałem  sama, bo chciałam mieć bardzo lekki, klasyczny, nieduży , broń Boże z marmurami i taki właśnie jest. Posiada delikatną obwódkę z granitu, ale pełni ona rolę wzmacniającą i jakoś musiałam to zaakceptować.  Trafiłam do firmy w sąsiedniej wsi i była to doskonała współpraca, od początku do końca, czyli do pierwszego palenia.  Instalowanie kominka odbyło się w ciągu jednego dnia, bardzo spodobała nam się firma, profesjonalne podejście i to, że pokazali nam jak w kominku palić.

Widać, że jeszcze brakuje wykończenia półki, ale na razie nie jest to priorytetem. Projekt przewidywał kominek narożny, dużo większy, ale przy tej  koncepcji  nie mogłabym  ustawiać dużego stołu przy ścianie, co przypomina mi układ ze starej kuchni, który bardzo się sprawdził, spokojnie zasiadają  przy takim ustawieniu 4 osoby i dziecko.   Dużo miejsca na ścianie, a raczej duża jej płaszczyzna  umożliwiła mi zawieszenie  talerzy z Delft. 

W lustrze ze starego domu odbijają się światła z kinkietów i żyrandola, widać, że jeszcze nie mamy schodów, ale na wszystko przyjdzie czas.

Podziwiam naszą Paulinkę z Zieleni, że samodzielnie z mężem  wybudowała kominek. Szacunek!
Kochani, kwiatki i moc serdeczności Wam przesyłam i życzenia złotej polskiej jesieni, a ja już marzę jak pięknie będzie na Święta. :))