W ogrodzie

nie ma za wiele  radości, chłód i arktyczny wiatr nie pozwalają na cieszenie się roślinkami. Mam jednak takie rośliny, które kwitną nieprzerwanie od jesieni i na razie chyba pozwolą się cieszyć ich pięknem jeszcze jakiś czas. To helleborusy, czyli ciemierniki. Mam trzy rodzaje i  wszystkie kwitną niezawodnie. 

Ciekawa jestem, jakie są Wasze ulubione i niezawodne wiosenne kwiaty, na wszystkie czekamy z niecierpliwością, ale na niektóre bardziej, jak to w życiu.

Poza tym  tylko hiacynty cieszą oczy, ich zapach bardzo lubię i muszę mieć  świeże hiacynty w każde święta. Po przekwitnięciu wysadzam je w ogrodzie i wiosną mam ucztę dla oczu. Zachwyca mnie ich wielobarwność od różowych, po niebieskie, lawendowe i fioletowe. Tulipany zaledwie wychynęły z ziemi, trzeba jeszcze poczekać.

Bardzo lubię rosliny  niebieskiego koloru, dokupiłam więc żagwin, ma też nazwę aubrieta. Natychmiast po posadzeniu ściągnął motylki, a na hiacyntach uwijały się już pszczoły i ogromny trzmiel. Bardzo lubię rośliny zadarniające i mam ich mnóstwo, a żagwin dopiero teraz mnie zachwycił

W tym roku zapowiada się urodzaj lilaków, przewiezionych  z poprzedniego ogrodu, mam je w trzech miejscach i na każdym krzaku jest mnóstwo kwietnych pąków. 

Najwcześniejszym drzewkiem jest rzadko spotykany w naszych ogrodach grujecznik, każdego roku jak niesforne dziecko wyrywa się do życia, a potem gdy nastaje fala chłodów ,niestety, cierpi. Liście, praktycznie listeczki ma w niesamowitym purpurowym kolorze, który później stanie się zwykłym zielonym. Jest wymagający jeśli chodzi  o stanowisko, do tej pory był w donicy w zacisznym miejscu, czy da sobie radę? Na szczęście mam jeszcze inny rodzaj grujecznika, który wytrzymuje w wietrznym miejscu i ma się dobrze.

Barwną czerwoną plamą przez całą zimę zachwycał dereń Sibirica, teraz też zachwycają jego czerwone pędy i jasnozielone listki okalające białe kwiatki. Mam nadzieję, że wkrótce będziemy mogli się cieszyć ciepełkiem.

Koniecznie muszę się pochwalić prezentem od Anity z bloga Moje pasje w obiektywie. Otrzymałam od niej nasiona dyni Baby boo, których zdobycie było i jest nadal bardzo trudne, a Anita podzieliła się z chętnymi taką ilością nasion, że mi z wrażenia odebrało mowę, do tego dołączyła rękawiczki i piękny list. Anito, bardzo dziękuję jeszcze raz, masz ogromne serce!!! Nasionka już się moczą,  efekty sadzenia będę relacjonować.

Kochani, życzę Wam przyjemnego weekendu i miłego odpoczynku. Uważajcie na siebie bardzo.:)))