Ibuki w Janowicach

 Kochani!
Nikomu się chyba nie śnił koszmarny scenariusz tegorocznej wiosny.  Nie mam siły, żeby pisać o tym maleńkim paskudztwie, które sparaliżowało  całą Europę... Dlatego zabieram Was dzisiaj w piękne miejsce, mam nadzieję, że pomoże Wam się oderwać od codzienności. ..

Kocham ogrody japońskie. Pokazywałam Wam już ogród japoński w Jarkowie w Kotlinie Kłodzkiej /klik/i dwa ogrody japońskie  w Goczałkowicac/klik/ i   Pisarzowicach /klik/. Oprócz tych dwóch blisko Bielska- Białej jest jeszcze jeden, najbardziej tajemniczy i chyba   najmniej znany... Zdjęcia pochodzą z maja zeszłego roku, kiedy to w poszukiwaniu inspiracji zrobiłam sobie wycieczkę po "trójkącie " japońskich ogrodów.

Mam na myśli ogród japoński założony przez p. Mariusza Foldę- Ibuki w Janowicach. Niczego nie ujmuję poprzednim ogrodom, bo są piękne, każdy w trochę innym klimacie, ale to ten ogród jest najbliższy moim wyobrażeniom.  Dużą jego część zajmuje ogród żwirowy, starannie zaprojektowany i grabiony z wysepkami z kamienia otoczonego mchem. Staw z mostkiem i ogród spacerowy, w którym bogactwo kolorów i form zachwyca. Z każdej strony wygląda inaczej, można go obejść kilka razy i za każdym razem dostrzec inną konfigurację elementów składowych. Można go obejść kilkadziesiąt razy a zachwyt będzie jeszcze większy.

Wiem, że nie wszyscy lubią japońskie ogrody, niektórym przeszkadza pustka, ale tutaj pustki nie ma. Taki pusty ogród z dominacją żwiru to ogród zen, który służy do kontemplacji, nie ma w nim roślinności, aby nie rozpraszała myśli.

Kiedy oglądałam ten ogród w Mai w ogrodzie wydawał się o wiele większy, co prawda  minęło kilka lat od edycji tego programu. Roślinność bardzo się rozrosła i to ona wysunęła się  na pierwszy plan. Miałam wrażenie, że gospodarz trochę stracił kontrolę nad ogrodem, staw zarośnięty rzęsą, trawa nie podcięta, możliwe, że za dużo obowiązków wziął na swoje barki. Ale mimo tych zastrzeżeń ogród bardzo mi się spodobał i nawet taki nieuczesany zrobił na mnie ogromne wrażenie. 

Na pierwszym planie ogród zen, wysypany żwirem, poprzecinany wysepkami z kamieniami. Chronią to miejsce  sosny i wysokie klony palmowe, a zachwycają różnokolorowe różaneczniki. Chodzić można tylko po kamiennych  płytach.  Zwir jest zagrabiony i przypomina fale morskie.

Typowy dla ogrodu japońskiego  element, czyli staw z mostkiem, mnóstwo irysów, brzegi wysypane kamieniem i żwirem. Wielkość klonów,  ich różnorodność i kolory mnie zachwyciła. Od jasnej zieleni, seledynu poprzez czerwienie do kolorów bordo. Wszystkich roślin jest mnóstwo, derenie, magnolie, azalie japońskie. Zachwyciła mnie też kolekcja dereni pagodowych i cousa.

Ogród spacerowy, przy ścieżce paprocie, funkie, azalie, berberysy niektóre rabaty są lekko wyniesione i obłożone potężnymi kamieniami i skałami. Przewaga drzew liściastych, ale dużo też jest iglastych formowanych w formie niwaki. Latarenki i duże wyniosłe latarnie podkreślają dalekowschodni styl ogrodu. Jestem urzeczona i zachwycona (mimo tych kilku niedociągnięć)

Dodaj napis

Wszystko mnie zachwyciło, urzekło, czułam, że ten ogród jest mi bardzo bliski, to takie marzenie o ogrodzie,cudowna  roślinność, głazy rozrzucone jakby od niechcenia, a przecież wiadomo, że każdy szczegół jest tu zaplanowany i dopracowany do perfekcji. W tym roku muszę do tych trzech ogrodów wrócić, pozostał jeszcze wrocławski ogród japoński, w którym byłam dwa razy i też byłam zachwycona.
Kochani, trzymajcie się mocno, nie dajcie się  i uważajcie na siebie.
Pozdrawiam :))