Nowości starego roku...

 

Do tej pory zaczynałam każdy kolejny nowy rok w imię  zasady: Nie możesz mieć lepszego jutra, jeśli cały czas myślisz o wczoraj. Nigdy nie robiłam podsumowań roku, który przeminął, ani nie planowałam co zrobię w następnym roku i życie toczyło się utartym rytmem. Tym razem wyjątkowo muszę napisać o kilku sprawach, bo jeśli teraz o tym nie napiszę, to później o tym zapomnę, a ubiegły rok przyniósł kilka udanych i niosących nadzieję  miłych spraw, o których chciałabym pamiętać. Najlepszą z nich są szczepionki, dzięki  którym skończyła się nasza bezradność wobec zarazy. Ponieważ wierzę  w rozwój nauki i ufam prawdziwym naukowcom, mam dużo nadziei, że w końcu przezwyciężymy pandemię.

Od kiedy mam wiele czasu wolnego codziennie wstawałam z myślą, że   muszę koniecznie  coś pożytecznego zrobić,  ozdobić, pomalować lub uszyć.  Żeby nie tracić czasu, słuchałam audiobooków i dzięki temu  poznałam mnóstwo książek, korzyść więc była podwójna. Do życia podchodziłam bardzo zadaniowo, dzień bez jakiejś pracy był dniem straconym i potrafiłam robić sobie z tego powodu wyrzuty. W ubiegłym roku dokonałam niewiarygodnie ważnego odkrycia, mianowicie doszłam do wniosku, że nic nie muszę, mogę spokojnie spędzać czas odpoczywając przed telewizorem i  czytając książki, tak miło słyszeć szelest przewracanych kartek...Ale to nie wszystko. Co jeszcze robię, gdy mnie nie ma na blogu?

Od roku mam nowe hobby, które zajmuje mi sporo czasu, ale przynosi wiele radości. Zawsze interesowałam się sportem, sama lubiłam grać w siatkówkę i sporo osób zaraziłam tą pasją. Teraz  jestem kibicem imprez sportowych, lubię oglądać zawody i wiedzieć, co się w sporcie dzieje. W ubiegłym roku dzięki sukcesom Igi Świątek zainteresowałam się tenisem. Wydawało mi się, że to sport lekki, łatwy i przyjemny, zwycięstwa przychodzą łatwo, a za każdy sukces  dostaje się fantastyczne pieniądze. Tymczasem to sport elitarny, tylko dla najsilniejszych wybrańców, zdeterminowanych, walczących do końca.  Po roku widzę, że tenisiści to prawdziwi sportowi giganci, ich wysiłek jest niebywały nie tylko podczas meczu. Mecze mogą trwać nawet pięć godzin, sportowcy ociekają potem, często doznają urazów, które eliminują ich ze zmagań. Byłam świadkiem wielu ciekawych zdarzeń, na długo pozostanie mi w pamięci Serena Williams, która mimo zaangażowanego wieku i wielu kontuzji próbowała grać mecz, po czym we łzach padła na kort i nie mogąc pokonać bólu, musiała zejść z kortu. 

Widziałam, jak innych zawodników wywożono na wózku z kortu, bo z powodu upału lub kontuzji zasłabli. Nie użalam się nad tenisistami, doskonale wiedzą jaka cenę płaci się za tak potworny wysiłek i niewyobrażalne dla zwykłego śmiertelnika pieniądze. Tenis to piękny sport, bardzo wymagający, jeden z najcięższych,  elitarny,  bo nie każdy sportowiec jest w stanie podołać tak wysokim wymaganiom.

Fascynujące jest oglądanie tenisowych imprez nie tylko ze względów sportowych. Bardzo mnie interesują postaci tenisowych herosów, obserwowanie  ich zachowań, zawsze widać podczas wielogodzinnych  starć  charakter zawodnika i jego osobowość.

Tenis to sport bardzo widowiskowy, oglądam imprezy z ogromną przyjemnością i mam nadzieję, że jeszcze długo będzie mi dostarczać zadowolenia.

W tym roku widzę, co się dzieje wokół, ale motto nie za wiele się zmieniło: Żyj dziś, bo wczoraj nie wróci, a jutro może nie przynieść tego, na co czekamy.  Kochani, ciekawa jestem, czy miewacie takie lata przynoszące zmiany?

Moc serdeczności Wam przesyłam.:))