Drugie życie łóżka

Po przeprowadzce na wieś nastał czas, kiedy powoli wprowadzamy zmiany. Większość naszych mebli pochodzi z poprzedniego domu. Przedmioty codziennego użytku zużywają się, niszczą, a wyrzucić szkoda, tym bardziej, że lubię meble z zapisaną w nich historią i takim meblom z duszą  zawsze daję u nas szansę na drugie życie. A jeśli z przedmiotem tym wiążą się miłe wspomnienia, wyrzucić tym bardziej żal.  Dzisiaj wiec o takim meblu,  który wędrował z nami  od pierwszego mieszkania w bloku, poprzez pierwszy dom, a i  w nowym domu po przemalowaniu na biało służył jeszcze przez trzy lata. Nasze stare łóżko, taki bardzo intymny mebel. Pochodzi jeszcze  z lat 90-tych, jest z pełnego sosnowego drewna i po prostu szkoda było je wyrzucać czy spalić. Mamy duży taras i dwa balkony, na każdym czasami trzeba przysiąść, a dokładniej to na czymś, stąd powstał pomysł, żeby nasze stare łóżko przerobić na ławkę.

Wezgłowie pozostało w stanie nienaruszonym, a dolną  część trzeba było przepołowić  i skrócić, bo połówki były zbyt szerokie jako podłokietniki. Z desek, które  były stelażem łóżka mój M. zrobił siedzisko i ławka już w tamtym roku służyła nam w przedogródku. W tym roku zaszła kolejna zmiana, czyli po oskrobaniu białej farby, która okazała się nieodporna na warunki atmosferyczne, przemalowałam ją na brąz, na pewno nie jest to jej ostateczny wygląd, na zmiany poczekam do przyszłego roku. Może wytrzymam bez przeróbek?

Teraz ławka stoi w kącie pod domem i siadamy na niej,  kiedy zachodzi słońce i jego ostatnie promienie
ogrzewają nasze ciała, a gdy jest chłodniej, okrywamy się patchworkami. Na zewnętrznym parapecie kuchennym ustawiłam donice z hotunia, która już pięknie się przebarwia, warto ją upowszechnić, chociaż z powodu zapachu nie wszystkim ta roślina odpowiada. Ma też taką wadę, że zdominuje każdą wolną  powierzchnię.

Kochani, dziękuję Wam serdecznie za odwiedziny i komentarze. Dla Was  piękne mieczyki i przepyszny sękacz z samych Suwałk.:)))

Moc serdeczności Wam przesyłam.:)