Ogrzać się...

 

Cześć, kochani.

Tak bardzo marzyliśmy o śniegu po kilku latach jego niedosytu i nareszcie jest. Nagle towar deficytowy spłynął na nas z nieba w nadmiarze, a my uwięzieni w domach nie za bardzo wiemy, jak się z niego cieszyć. Spacer do puszczy pozwolił nam przypomnieć jak to kiedyś bywało, gdy zjeżdżaliśmy  na tekturowych tornistrach z górki, robiliśmy orły w śniegu, albo wyczarowywaliśmy przemoczonymi bucikami  ślady opon od traktora.  Śnieg wieczorem błyszczał jak najpiękniejsza tkanina posypana brokatem. W poszukiwaniu tych uroków ruszyliśmy na spacer. To widoki w drodze do puszczy, słońca brak i to nie pozwala mi się cieszyć zimą tak jak bym chciała.

Ostatnio mróz u nas w nocy -13*, nie chce   mi się wyjść do ogrodu, a co dopiero do lasu. Najwspanialszym miejscem w domu jest kominek, nieważne, czy z otwartym paleniskiem czy z wkładem kominkowym. Siedzimy w cieple, popijamy gorącą herbatkę , grzejemy nogi, czasami nawet chwycę jakąś robótkę, ale ręce nie zawsze chcą współpracować z chęciami. Czasami wystarczy posiedzieć wpatrując się w buzujacy ogień i wsłuchając się w tajemnicze odgłosy dobiegające z komina.

Pozwalamy sobie na rozpalenie ognia w kominku bardzo rzadko z powodu zagrożenia smogiem i ograniczeń  z tym związanych.  Dlatego musimy się nacieszyć ogniem na zapas.

Kiedy jest tak smutno z powodu braku słońca zapalam świeczki w świecznikach i w stroikach bożonarodzeniowych, które jeszcze trochę postoją  na parapetach. 

Gałęzie choinki przydały się do okrycia wrażliwych roślin i teraz cieszę się, że tak szybko ją rozebrałam.

Kochani!. 

Życzę  Wam spokojnego przetrwania mrozów i cieszenia się zimą, póki można.:))

Ciekawa jestem, kiedy zaczniemy narzekać na niedogodności zimy...