O pracach ogrodowych, irysach i innych...

Dziękuję Wam  za miłe komentarze, które czytam, ale nie mam kiedy na nie odpowiedzieć, sami rozumiecie jak to jest.  Coraz częściej piszę o ogrodzie, bo  spędzam w nim każdą chwilę, a pracy  przede mną  ciągle dużo.

Tej wiosny w końcu zmobilizowaliśmy się do posiania trawy, a teraz pełni niepokoju obserwujemy jak rośnie, robiliśmy to pierwszy raz więc co do efektu mieliśmy spore obawy. Pracy było bardzo dużo, więc wykorzystaliśmy  pomoc dzieci. Najwięcej pracy wykonał mój M. ale jaka teraz jest satysfakcja!!! Trzeba było zdjąć przekopaną jesienią ziemię, rozłożyć siatkę przeciw kretom, zmieszać naszą ziemię  z przywiezioną i ją rozsypać, a potem ubić walcem. Po posianiu trawy, a wzięliśmy reklamowaną rozmnażającą się samodzielnie :)) musieliśmy ją przykryć kolejną warstwą ziemi i znowu ubić walcem. A potem to tylko podlewać, podlewać i podlewać... teraz robią to za nas deszcze, idealnie  zgraliśmy się z pogodą. Na szczęście tak mocno rozbudowałam rabaty, że trawy jest niedużo, poszło ok. dwustu worków ziemi + nasza ziemia.  A  ograniczyłam  z zapasem, żeby mi wystarczyło miejsca na kolejne roślinne  zachciewajki. Trawa na szczęście rośnie i cieszy, że rośnie i że nie jest jej za dużo. To jest takie fascynujące w ogrodzie,że  z kawałka gołej ziemi można wyczarować coś, co nas zachwyci.  Zapowiada się Irlandia, he he he..

Jest różnica, prawda?

W czasie przeszłym muszę napisać o pięknych kwiatach, po których zostały tylko te zdjęcia i wspomnienia. To kalina Roseum i piwonia krzewiasta, której płatki mogłabym pomylić ze sztucznymi z papieru karbowanego, tak dobrze imitują sztuczne:))

Irysów żółtych mam dużo w każdym kącie ogrodu, bo każdy z nich rozświetlają nawet w niepogodę. Przewiozłam je z poprzedniego ogrodu, jak wiele innych roślinek. Postanowiłam każdego roku dokupić jedną odmianę, ta niebieska  jest też zachwycająca.

Na koniec chwalę się najnowszymi rabatami. Pisałam już, że dorosłam do warzywnika i ogłaszam, ze mam prawdziwe skrzynie, tutaj ukłon w stronę M.:))) Wypełniliśmy kompostem i dobrą ziemią, a teraz mamy efekty, czyli w jednej sałaty i rzodkiewkę,  na późniejsze zbiory selery i pory. Cukinie i dynie posadziłam poza skrzynią i ciągle mi mało. W drugiej są już widoczne ogórki. Oczywiście między kwiatkami na  rabatkach rosną buraczki.:))

Nie samymi kwiatkami człowiek żyje, wiec zapraszam na herbatkę z babką i heliotropem, który pachnie tak obłędnie. Dopiero w niedzielę rozpoczęliśmy tarasowanie, do tej pory było naprawdę chłodno.

Moc serdeczności Wam przesyłam, ciepełka i jak najszybszego uwolnienia się od zarazy. Jeśli jest tak dobrze, to dlaczego jest tak źle?
Buziaki.:))