Z bzem bez umiaru.

Witajcie kochani.

Słonecznego tygodnia Wam  życzę, kolejnych pięknych dni wypełnionych zapachem konwalii i piwonii, bo już chyba bez bzu. W ostatniej chwili zerwałam kilka gałązek, dodałam żółtą smagliczkę i w domu przez wiele dni gościł  cudny zapach.  Dzięki pisaniu bloga na nowo zachwycam się kwitnieniem moich roślin i odkrywam wiele zapomnianych zapachów.

Bez  skomponował się kolorystycznie z obrazem kupionym na wyprzedaży z powodu tematyki  bliskiej mojemu sercu i wcale mi nie przeszkadza trochę kiczu. Kilka zapomnianych bibelotów, które zwykle są schowane gdzieś głęboko, a tu też pasowały.

Wypatrzyłam dwa ciekawe, bardzo stare egzemplarze bzu.

Połączenie dwóch kolorów. Ciekawa jestem, czy tak został zaszczepiony, czy po prostu obok siebie rosną dwa różne krzewy, praktycznie są to ogromne drzewa.

Mój własny bez, który był wielokrotnie przeze mnie przesadzany,  aż wreszcie znalazł ostateczne miejsce. Po przekwitnięciu trzeba wyciąć przekwitłe kwiatostany, za rok bez nam się odwdzięczy pięknym kwieciem.

Obawiam się, że to najczęściej przytaczany wiersz  o tej porze roku, ale urywek z Kwiatów polskich Juliana Tuwima bardzo mi tutaj pasuje i nie mogłam się powstrzymać przed jego przytoczeniem.

 A polski bez jak pachniał w maju

W Alejach i w Ogrodzie Saskim,

W koszach na rogu i w tramwaju,

Gdy z Bielan wracał lud warszawski!

Szofer nim maił swą taksówkę

Frajerów wioząc na majówkę,

Na trawkie, pifko i muzykie;

Gnał na sto jeden, na rezykie;

A wiózł śmietankie towarzyskie:

Kuchtę Walercię, tę ze Śliskiej,

Burakoszczaka z Czerniakowskiej

I Józia Gwizdalskiego z Wolskiej.

Byli spocone i zziajane

I wszystka trzech w drebiezgi pjane,

I jak jechali bez Pułaskie,

Fordziak w latarnię wyrżnął z trzaskiem,

I przebiegł (tyż pod gazem krzynkie)

Flimon szarpany za podpinkie.

Szofer czarował go natralnie,

Że on zapychał leguralnie,

I "Niech ja skonam, niech ja skonam

(Zawsze dwa razy! Rzecz stwierdzona),

Skoro jeżeli znakiem tego

Nie jest to wina bzu danego,

Któren cholernie się uwietrzniał

I mocny zapach uskuteczniał;

Ciut, ciut mnie z niego zamroczyło

I właśnie bez to się zdarzyło".

Policjant mówił: "Ja nie frajer

I pan nie weźmiesz mnie na bajer,

Pan się zatrudniasz anhoholem" -

I nagle krzyk : "To ja chramolę!"

I "Nie bądź pan tu za szemrany!"

A kuchta w pisk: "Zabiją! Rany!"

A Józio w pysk, z Józia w mordę,

I już w powietrzu pachnie mordem,

I wszyscy do komisariatu,

A z winy - majowego kwiatu.

Potem to ślicznie Wiech uwieczniał,

Z daleka więc do pana Wiecha

Pełen wdzięczności się uśmiecham...

I cóż pan też uskutecznia?

I tak pan Tuwim uskutecznił, a  wyszukiwacz błędów  podkreślił bardzo dużo nieregulaminowych słów.
Kochani, dziękuję Wam za każdą wizytę i każde dobre słowo. Ucałowania.