Jeden czy dwa quilty?

Moi mili goście, tyle dni świętowania dało mi w kość, to znaczy raczej w boczki, jest mnie coraz więcej i chyba z ulgą ogłosiłam  koniec świąt i smakowitości.  

Bardzo dawno nie pokazywałam moich szyciowych prac, bo zajęłam się przygotowaniami do świąt, ale dzisiaj mogę już to zrobić. Rok temu zamarzył mi się quilt o jesiennej kolorystyce, brązy, proste zszycie dużych kwadratów, dodałam seminole, czyli biały pasek z brązowymi rombami, ale jak zakończyć całość nie wiedziałam. I tu nastąpiła  burza w  mózgu, czyli to co lubię najbardziej  wymyślanie, kombinowanie, przekładanie...

Miałam z czego wybierać, bo materiałów w tej kolorystyce zgromadziłam dość dużo. Najpierw przygotowałam takie trójkąty i zaczęłam przymierzać do całości, ale coś mi nie pasowało, chyba za dużo wszystkiego i wzorów i kolorów,  potem z trójkątów zaczęłam układać figury, ale też mi to nie zagrało.

W ostateczności wyszły mi  dwa quilty. Do pierwszego dodałam białe pasy, które zrównoważyły całość, do tego pikowanie lotem trzmiela.  Lekko się to pisze, ale zrobienie całego quiltu wymaga dużo pracy i czasu, tym bardziej,  że quilt jest dużych rozmiarów i zawsze mam problem, jak  go zmieścić pod ramieniem maszyny w trakcie pikowania. Na szczęście szycie sprawia mi dużo radości.

A z pozszywanych trójkątów powstała zupełnie inna praca.  No cóż, prawdziwą quilterką na razie  chyba nie zostanę, chociaż mam okazję obserwować, jak dziewczyny szyją patchwork  "Żona farmera"  Musiałabym odstawić resztę moich zajęć i skupić się tylko na jednej formie pracy, a to dla mnie za trudne. Z drugiej strony w powiedzeniu o chwytaniu wielu srok za ogon odczytuję obawę, że nie zostanę  mistrzem w żadnej dziedzinie, jeśli się tak rozmieniam na drobne. No cóż, na razie wszystkie moje pasje sprawiają mi tyle radości, że nie potrafię z żadnej zrezygnować. Jestem ciekawa Waszego zdania, czy ścisła specjalizacja, czy chwytanie wielu srok?

Pozdrawiam.