Ostatnie przebarwienia

 

Są ogrodnicy, którzy lubią monochromatyczne zestawy zieleni, ponieważ dają im spokój i przynoszą ulgę skołatanym nerwom, może im się nie spodobać  kakofonia barw w moim jesiennym ogrodzie, trudno.  Należę do osób, które kochają kolor i im go więcej w ogrodzie, tym lepiej. Korowe przebarwienia jesieni uprzyjemniają nawet pochmurne dni i mżawkę. Starałam się, żeby w moim ogrodzie zawsze było kolorowo bez względu na pogodę. Kolory mam więc o każdej porze roku, ale kiedy nadchodzi Pani jesień, tych kolorów jest najwięcej i dzięki nim mogę przejść chmurność tej pory roku bez uszczerbków depresyjnych.

Jest jedno dziwactwo, które mnie samą dziwi, nie mam żadnych kwiatów w czerwonym kolorze, za to czerwone liście kocham, bo dodają mi energii i zawsze przyciągają mój wzrok. Stąd moje umiłowanie czerwonych klonów, niestety przetrwały tylko te, które rosną w pobliżu oczka wodnego. W oczku pływają czerwone karpiki, weloniki i pomarańczowe drapieżne orfy.

Czerwienią płonie klon Red sunset, trzmielina oskrzydlona, pęcherznice Diabolo, perukowce w czerwonej odmianie, dereń cousa w odmianie chińskiej i większość azalii wielkokwiatowych. W tym roku wzbogaciłam rabaty o hortensje dębolistne, które jesienią mają różne odcienie purpury, mimo ubogich  kwiatostanów stały się moimi ulubionymi ze względu na spektakularne przebarwienia.

Jesień maluje nie tylko czerwienią, pojawia się żółć na funkiach i orszelinach, urozmaicając ogrodowe barwy.

Mam też trawy, które dodają niezwykłego uroku rabatom, bo rozrzeźbiają roślinność i pomimo, że nie mają koloru, to jednak tworzą urocze widoki. Japońska delikatna hakonechloa, czy czerwona Red baron dodają uroku innym roślinom, a gdy pojawia się wiatr, to jest już czysta magia. Prym wiodą trzy kępy rozplenicy japońskiej- piórkówki, którą muszą ujarzmić wiosną, bo zajmują już  za dużo miejsca.

Kochani! Życzę Wam miłego tygodnia, pięknej jesiennej pogody i dziękuję za każde odwiedziny.:)))