Dla kogo te kwiaty?

 

Dzisiaj piszę o autorytetach, jestem ciekawa, czy się ze mną zgadzacie.

Marcowa pogoda i wkraczająca w nasze dusze wiosna przyniosła trochę radości. Takiego amarylisa otrzymałam 8 marca i czekałam dwa tygodnie, żeby z niepozornej cebulki wyrosło takie piękne cudo. Na mój lepszy nastrój wpłynęły też  wczorajsze słowa otuchy wysłane do nas przez  mądrego człowieka, który jest nie tylko potężnym przywódcą, ale i prawdziwym humanistą. Od samego słuchania tego przemówienia zrobiło mi się lżej i odzyskałam wiarę w to, że można pięknie i zrozumiale  budować wypowiedzi, dotykając sedna istotnych wątków i poruszając w odbiorcy czułe struny. Z taką umiejętnością trzeba się urodzić, albo można ją wypracować poprzez  długie lata pracy w dyplomacji, co oczywiście nie wszystkim się udaje. Ogromny szacunek i podziw będzie mi zawsze towarzyszyć na wspomnienie  człowieka, który stracił żonę, córeczkę i dorosłego syna, a potrafił zwalczyć ból i rozpacz i dalej pięknie żyć nie tylko dla siebie. W tych ciężkich czasach dzięki empatii stał się mężem opatrznościowym większości demokratycznego świata.

Często narzekamy, że żyjemy w czasach, gdy upadają autorytety, tymczasem na naszych oczach rodzą się  prawdziwi bohaterowie - postaci z krwi i kości, które udowadniają, jak ważne jest życie w służbie dla innych. Gdybym mogła, to takie kwiaty przeznaczyłabym dla p. Prezydenta  Joe Bidena za to, jakim jest człowiekiem, a nie tylko przywódcą ważnego kraju. Pamiętam jakie straszne i prześmiewcze  słowa padały pod jego adresem, że stary, że niedołężny, że komuś  nie odpowiadają jego poglądy. Tymczasem zobaczyłam wybitnego mówcę,  któremu idee demokracji i praworządność są bardzo drogie. Fakt, trzymałam kciuki, żeby się nie potknął schodząc z mównicy czy wchodząc po trapie do samolotu, ale to dodaje  mu człowieczeństwa. 

Gdybym mogła, to kwiaty przeznaczyłabym też drugiemu bohaterowi, który z komediowego aktora stał się prawdziwym przywódcą narodu, który swoją charyzmą mógłby obdzielić wiele innych osób. Wołodymir Zełenski zaledwie dwa lata jest prezydentem i na niego też patrzono z powątpiewaniem, bo uważano, że nadal odgrywa postać z filmu, tymczasem wyrasta na  mądrego przywódcę, który walczy dzięki swojej postawie i  mądrym słowom skierowanym do swojego narodu, do przyjaciół i wrogów. To w jaki sposób przygotowuje swoje odezwy do głów państw  budzi mój ogromny szacunek. Podobnie zagrzewa  rodaków do walki z bestialskim najeźdźcą, nie boi się prosić, nie boi się grozić. Sam fakt, że trwa w oblężonym Kijowie razem ze swoim narodem powoduje, że jest dla mnie bohaterem. Może i wykorzystuje paletę aktorskich umiejętności, ale skoro je ma, to działa w najświętszej sprawie. Wolności i demokracji nie otrzymuje się na zawsze...

Wyrósł nam też trzeci bohater naszych czasów,  z którego jestem bardzo dumna. To nasz naród, my, którzy staramy się pomóc naszym braciom Ukraińcom. Barbarzyńska agresja na Ukrainę wyzwoliła w nas ogromne pokłady współczucia i zrozumienia. Takich zasobów dobra chyba nikt się po nas nie spodziewał, również my sami. Dostaliśmy szansę na zbudowanie czegoś dobrego, bo w przypadku granicy białoruskiej było to niemożliwe. Każda pomoc jest ważna, nie da się licytować, kto pomaga mądrzej i więcej. Nic to, że zdarzały się niedociągnięcia, ta oddolna inicjatywa udowodniła nam wszystkim, jak wiele w naszych ludziach jest dobra i wyzwoliła wiele pozytywnych odruchów serca.

Kochani, mam nadzieję, że damy radę w tym maratonie pomocy.

Serdeczności moc dla wszystkich odwiedzających moją Bibelotekę. :)))