Skansen w puszczy.

Kiedy tylko słońce zachęciło wiosnę do wizyty w naszych okolicach, ruszyliśmy do okolicznych atrakcji, czyli do puszczy.  Jeśli ktoś mieszka  w centrum Polski warto się skusić na taką wycieczkę, zachęcać nie muszę, bo ciągle widzimy ludzi na rowerach i pieszo, radośnie zażywających pierwszych wędrówek.

Kampinos to miejscowość, od  której wzięła się nazwa Puszcza Kampinoska, często słyszy się o Kampinosie jako puszczy, ale jest to błędne nazewnictwo.

Część Puszczy Kampinoskiej zajmują rozlewiska i bagna, nad którymi leży  wieś Granica. To tutaj z inicjatywy kilku zapaleńców  powstał Skansen puszczańskiego budownictwa ludowego. Chwała inicjatorom za to, chociaż  znawcom  nie zaimponuje, bo na razie wygląda dość skromnie.

Wita nas Chata  kampinoska i obora, czyli zagroda Połcia, tak mieszkali najbiedniejsi mieszkańcy puszczy. Wszystkie zabudowania w skansenie pochodzą z okolicznych miejscowości i dzięki skansenowi przetrwają dla potomnych. Warto dodać, że skansen  przeszedł niedawno  gruntowną rewitalizację.

Kapliczka  w Granicy została wybudowana przez kampinoskich leśników jako votum wdzięczności Matce Boskiej za odzyskaną niepodległość.  Budynki należą do Kampinoskiego Parku Narodowego i Nadleśnictwa Kampinos, zwróciłam uwagę na piękne stare drewno i piękne drewniane wykusze. Zauważyłam, że pozbawione jeszcze liści drzewa pozwalają dostrzec ciekawe szczegóły.

Aleja  III Tysiąclecia z dębami posadzonymi przez zasłużonych ludzi świata nauki,polityki i in.,ciekawie brzmią nazwy drzew. Po przejściu aleją widzimy  dwie zagrody. Pierwsza zagroda należała   do bogatego chłopa Widymajera, a składa się z domu  krytego gontem, stodoły, spichlerza, obory, wozowni i drewutni, obowiązkowo w obejściu musiała się znaleźć studnia, zwana żurawiem.
Druga zagroda Wiejckiej  prezentuje obejście należące do średniozamożnego chłopa.

Wśród bagien wybudowano wieżę widokową, mimo surowej pogody akurat odbywała się tutaj sesja ślubna. Właśnie w tych bagnach przez całe lato mieszkają łosie, znajdując tutaj odpowiednie pożywienie. Kiedy nadejdą chłody, łosie powrócą na nasze pola.

 
Kochani, serdeczności moc Wam zostawiam.:))