W babcinym saloniku

Witajcie, moi  kochani stali i nowi goście.
Dziękuję tym z Was, które już przyłączyły się do mojej patchworkowej zabawy, zachęcam pozostałe,   na każdy pozostawiony komentarz odpowiem po jej zakończeniu.

Wiecie, jak kocham starocia i ich bielenie, z drugiej strony lubię  też "dworkowe" klimaty,  styl romantyczny i vintage i bądź człowieku mądry, pogódź to wszystko. Najbardziej lubię meble z odzysku "z duszą" często je przemalowuję, a czasami zostawiam bez ingerencji  z prostego powodu, bo na razie nie mogę się zdecydować i czekam aż pomysł dojrzeje do realizacji.

Pokazywałam  już pojedyncze meble, a teraz przedstawiam Wam pokój wypoczynkowy, w którym  wygodnie spędzamy czas, a który jest wyposażony w bibeloty i meble z odzysku.

Podejrzewam, że Was trochę zaskoczyłam mieszczańskim klimatem mojego  saloniku. Na szczęście moje zamiłowanie do bieli i przecierek znalazło ujście w mieszkaniu, które Wam już pokazywałam. W takim duchu mogłabym i chciałabym mieć też cały dom, na razie jednak wszystko czeka na pomysł.

Jednym z moich ostatnich nabytków jest stolik, w którym urzekły mnie zdobienia i  lwie łapy.

Obraz Żanety Fil przywiozłam z Wilna, witrynę też już znacie. Skórzane meble wypoczynkowe Kler uległy takim zmianom, że dorobiłam u tapicera zdejmowane  nakrycia i postanowiłam:  Nigdy więcej skórzanych mebli.

MKC

Do pewnego momentu spóźniałam się z przewidzianą co miesiąc książką, a dzisiaj chcę przedstawić pierwszą  przeczytaną w ciągłych  rozjazdach, pociągu i oderwaniu od komputera. Tak, tak komputer wcale nie sprzyja czytaniu książek, chociaż czytamy zaprzyjaźnione blogi.

Ogień i woda  Pauline Rowson  to porządny kryminał. Mimo, że autorką jest kobieta, narrację w pierwszej osobie prowadzi mężczyzna po przejściach. Malarz marynistyczny od dziesięciu lat w szczęśliwym związku z piękną  i ambitną żoną, traci w pożarze przyjaciela. Kiedy znajduje zaszyfrowany list,  stara się wyjaśnić przyczynę śmierci serdecznego druha. Co kilka stron narratorowi udaje się odsłonić kolejne tajemnice z  przeszłości, jakby zdejmując kolejne  zasłony sięga do swoich najtragiczniejszych  przeżyć. Podążamy z bohaterem przez typowe dla takiej prozy zasadzki, wszystkie drogi prowadzą do rozstrzygnięcia zagadki, jest też trochę romansu. Przyzwoita historia, nieustępująca poziomem innym powieściom kryminalnym. W sam raz na jazdę pociągiem.