Moje Madonny i storczyk

Serdecznie Was witam i  od razu wyjaśniam, że odpowiadam  na Wasze komentarze z opóźnieniem, ponieważ mamy cudownych gości (ale też trochę zamieszania), bo jednym z nich jest wnusia, którą uwielbiamy się zajmować i  przypominamy sobie chwile naszego rodzicielstwa. Zrozumiałe jest, że w czytaniu postów też mam zaległości, ale postaram się wszystko nadrobić w następnym tygodniu.

Takie zdjęcie zrobiłam w sierpniu. Gipsową płaskorzeźbę Matki Boskiej kupiłam na targu, podobnie jak owalny kawałek drewna, potem wystarczyło je połączyć, dodałam jeszcze dwa dekory i mam swoją Opiekunkę w sypialni. Sama nie wierzę, że napisałam  "wystarczyło", musiałam poprosić o pomoc mojego M., który  wywiercił trzy dziury w drewnie i w gipsowej figurce i  połączył kołkami w całość, żeby się trwale trzymały. Słyszałam przy tej czynności jakieś dziwne słowa w stylu,  po co takie badziewia kupować , można przywieźć z Częstochowy itp., ale może mi się tylko wydawało? Owszem, można, ale jak zobaczyłam Tę, wiedziałam, że jest moja. Musiałam nadać Jej swój rys, czyli  postarzyłam  lekko i nawoskowałam, a wszystkie te czynności wykonałam z należytym nabożeństwem.

Storczyki odkryłam niedawno, kiedyś nie miałam czasu, żeby się nimi opiekować, a teraz dojrzałam, nauczyłam się, jak o nie dbać i ten akurat w ciągu roku zakwitł dwa razy.

Nie wiem, czy to litografia Madonny Sykstyńskiej Rafaela Santi, czy zwykła odbitka, ale pochodzi z 1910 roku. Była w stanie rozpadającym się, tak obrazek, jak i ramka, papier dosłownie kruszył się w dłoniach, zamówiłam więc pass - partou  i zamknęłam wszystko w innych porządnych ramach. Teraz trochę żałuję, bo to było prawdziwe vintage, ale chyba długo by  nie wytrzymał. Na środku widać linię, która nie wiem skąd się wzięła,wszystko mi się odbija  w szkle na tym zdjęciu. 

 

Jeden z najbardziej znanych motywów stosowanych również w decoupage, zamyślone dwa aniołki. Santi namalował ten obraz w latach 1513-1514, w połowie XVIII w. zakupił go August III Sas i od tamtej pory jest ozdobą muzeum w Dreźnie. Warto zobaczyć oryginał, bo  na  mnie wywarł  ogromne wrażenie.

 

Muszę też pokazać drewniane pudełeczko z pierwszego zdjęcia już  po przemalowaniu i dodaniu pięknej gałki.

Kochani, życzę Wam słoneczka i wiosennej pogody.