Patchwork, gladiole i słów kilka o nowym bloggerze

Gladiole, czyli mieczyki zakwitły w tym roku niesamowicie, po raz pierwszy nie żałowałam, ze musiałam je wykopać jesienią i w czerwcu posadzić na nowym miejscu. Chociaż robię to od kilku lat, w tym roku mieczyki dały taki popis i tak wybujały, że musiałam je podpierać, żeby się nie połamały. Patrząc na nie postanowiłam w następnym roku zaopatrzyć się w dalie, za jednym zamachem będę miała i dalie i gladiole. Najładniej wyglądały jednak w wazonie. Wartością dodaną było to, że  pięknie kwitnące mieczyki miały kolor powtarzający się w powstałym już dość dawno quilcie. Dzisiaj więc pokazuję je razem.

Kilka roślin z żżż...

czyli 4 roślinki: żylistek, ostróżki, jeżówki, żurawki, a nawet 2 warzywka. Tak się składa, że niektóre  właśnie  kwitną, a niektóre odeszły już w zapomnienie. To trochę dziwna systematyka jak na rośliny, żeby pokazywać je w zależności od alfabetu, ale niech będzie trochę inaczej. Wszystkie mają cechę wspólną, bardzo lubią je owady, stwierdzam, że chyba mam coś wspólnego z owadami, bo  mnie też te miododajne śliczności zachwycają.
Żylistki to jeszcze nie dość popularne krzewy w naszych ogrodach, ale ja już wiem, że w następnym roku pokuszę się o Strawberry Fields. Dzisiaj o żylistku  Pink Pom Pom- to krzew mieszańcowy kwitnący białymi  kwiatami, na zewnątrz koloru różowego. Zagościł u mnie po raz pierwszy, a jest mrozoodporny, lubi stanowiska słoneczne i półcieniste, ale osłonięte od wiatru. Preferuje glebę obojętną, rośnie szybko, rocznie przyrasta około 25cm. Właśnie takie rośliny lubię, raz posadzone kwitną długo, wystarczy je przycinać, żeby rosły zdrowo i bujnie.

Woda to krew Ziemi

- powiedziała pewnego dnia  nasza wnuczka Ida. Tyle świadomości w naszej kochanej prawie sześcioletniej dziewczynce.  Bardzo byliśmy z niej  dumni, bo staramy się żyć ekologicznie i  przywiązujemy ogromną wagę do oszczędzania wody. 

 Jestem ciekawa, czy zwracacie uwagę na alarmujące wieści o tym, że w naszym kraju mamy zdecydowanie za mało wody. Wszystkie programy ogrodnicze w telewizji, zwłaszcza p. Maja Popielarska  podkreśla znaczenie  deszczówki. Zwróciliśmy i my. Pod każdą rynnę ustawiliśmy pojemniki, które łapią deszczówkę. Jak na sporą powierzchnię dachu mamy tylko trzy odpływy z rynien, ale i to wystarcza. Chodzi nie tyle o oszczędności pieniężne, ale oszczędność wody jako surowca, którego w Polsce brakuje. Poza tym dla roślin to samo zdrowie.  Nasze podrynnowe  pojemniki dają nam w sumie 240+240+120= 600 litrów deszczówki. Może nie jest to oszałamiająca ilość, ale przy ostatnich deszczach napełniały się bardzo szybko, cała woda jest już przelana do oczka, a pojemniki czekają na następną porcję deszczu.